เวลาไปเยือนรั้วจามจุรี ผมรู้สึกดี และภูมิใจที่ได้ไปสัมผัสบรรยากาศมหาวิทยาลัยเก่าแก่และมีชื่อเสียงอันดับหนึ่งของประเทศ มหาวิทยาลัยที่มีนักเรียนที่เก่งที่สุดของประเทศมารวมกันมากที่สุดของประเทศ
ผมไม่ได้เรียนจุฬาฯ แต่ก็พอมีเพื่อนๆและญาิติเรียนอยู่ที่รั้วสีชมพูอันทรงเกียรติแห่งนี้ ดังนั้นผมจึงไม่ได้รู้สึกอคติกับจุฬาอย่างที่หลายๆคนเป็น
ผมร้องเพลงของชาวสามย่านได้หลายเพลง หลักๆก็มีเพลงพระราชนิพนธ์มหาจุฬาลงกรณ์ เดินจุฬา กับ บูมบาก้า เพราะเป็นเพลงบังคับที่นักศึกษาทุกคนของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ต้องร้องเพลงเหล่านี้ได้
ยิ่งกว่านั้นผมชื่นชอบเพลง "จามจุรีศรีจุฬา"มาก ฟังทีไรก็ชอบ แม้เป็นเพลงช้าๆ ซึ้งๆแต่สุดแสนกินใจ
เนื้อเพลงดังกล่าว พูดถึงสิ่งสำคัญบางประการที่ชาวจุฬาฯต้องมี คือ "ยาง" ซึ่งความหมายโดยรวมคือ "ยางอาย" มีเกียรติศักดิ์ศรีในตนเอง "ยางจามจุรีเตือนใจ"ให้ระลึกถึงเกียรติภูมิจุฬา
ผมรักจุฬา เพราะ เพลงจามจุรีศรีจุฬา เป็นสื่อใยไมตรีให้ผมรู้สึกนึกรักจุฬา เป็นปาฏิหาริย์รักต่างสถาบันที่ อุเทนถวาย-ปทุมวัน ควรมี และต้องมี
ใช่ว่าต่างสถาบันแล้วจะต้องแข่ง และฟาดฟันกันแบบพวก"เกรียน"
ชั่วดินฟ้า งานฟุตบอลประเพณีธรรมศาสจร์ จุฬา -
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น